Mature students VS κατατακτήριες εξετάσεις

With my good friend Christine..

Ένας υπολογίσιμος αριθμός «μεγαλυτέρων σε ηλικία» ατόμων και κυρίως τελειόφοιτων διαφόρων άλλων σχολών, αποφασίζουν να ασχοληθούν με την ιατρική επιστήμη κάθε χρόνο σε όλες τις χώρες του κόσμου.. Ανατρέχοντας λοιπόν στο διαδίκτυο και συγκεκριμένα στον οργανισμό UCAS, ο οποίος και είναι υπεύθυνος για την συγκέντρωση και επεξεργασία των αιτήσεων των υποψηφίων νέων φοιτητών που επιθυμούν να σπουδάσουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαπίστωσα κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Σύμφωνα με τον αγγλικό οργανισμό UCAS λοιπόν ως «mature students» θεωρούνται όσοι υποψήφιοι έχουν ξεπεράσει το «21 έτος» της ηλικίας τους. Η προσπάθεια εύρεσης της κατάλληλης ιατρικής σχολής αποτελεί και γι’ αυτούς μία εξίσου δύσκολη διαδικασία ανάλογη με εκείνη των νεώτερων υποψηφίων και ίσως ακόμη δυσκολότερη, αφού επιπλέον παράγοντες θα πρέπει να συνεκτιμηθούν από την πλευρά των «mature students». Οικογενειακοί ή προσωπικοί λόγοι μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τις επιλογές τους, καθώς επίσης και οικονομικοί παράγοντες, δεδομένου του ιδιαίτερα υψηλού κόστους που απαιτείται γι’ αυτού του είδους τις πολυετείς σπουδές. Παρ’ όλα ταύτα υπάρχουν και κάποιες διευκολύνσεις προς τα άτομα αυτά, αφού οι περισσότερες ιατρικές σχολές επιθυμούν να προσελκύσουν και να εντάξουν στο δυναμικό τους φοιτητές με ποικίλο μορφωτικό αλλά και κοινωνικοοικονομικό background.. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πανεπιστήμιο του Cambridge που ενθαρρύνει σε μεγάλο βαθμό αποφοίτους των εικαστικών αλλά και των υπολοίπων καλλιτεχνικών σχολών, με την πεποίθηση πως τα άτομα αυτά, θα μπορούσαν να προσφέρουν νέες ιδέες στον χώρο της υγείας όπως και να δουν κάποια πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Επιπλέον πάρα πολλές σχολές προσφέρουν σπουδές μικρότερης χρονικής διάρκειας σε τελειόφοιτους σχετικών με την ιατρική σχολών (with science or healthcare related degrees) αλλά και αναγνωρίζουν παρόμοια μαθήματα τα οποία οι υποψήφιοι έχουν παρακολουθήσει με επιτυχία κατά το παρελθόν. Πρακτικώς όλες οι σχολές εμφανίζονται ιδιαιτέρως θετικές στην υποδοχή τέτοιου είδους υποψηφίων και μάλιστα οι θέσεις, σε κάποια από αυτά, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Παρ’ όλα αυτά το ποσοστό αποδοχής υποψηφίων με ηλικία άνω των 30 ετών εμφανίζεται να είναι αμελητέο. Ο αριθμός των «mature students» φυσικά διαφέρει από το ένα πανεπιστήμιο στο άλλο αν και κατά το παρελθόν είχε υπολογιστεί ότι καταλαμβάνουν ένα ποσοστό της τάξης του 10% επί του συνόλου των επιτυχόντων υποψηφίων. Τέλος οι ιατρικές σχολές δεν εφαρμόζουν κάποιο συγκεκριμένο τρόπο ή κάποια standard κριτήρια επιλογής υποψηφίων αλλά επεξεργάζονται και συνεκτιμούν τα υπέρ και τα κατά της κάθε αίτησης ξεχωριστά..

ATEI of Thessaloniki.. Our graduation day..

Ας περάσουμε όμως στα του οίκου μας και πιο συγκεκριμένα στο τι ισχύει εδώ στη δική μας χώρα και πως ένας «mature student» μπορεί να εκπληρώσει το πολυπόθητο όνειρο του και να εισαχθεί σε μία από τις επτά ιατρικές σχολές της χώρας μας.. Η απάντηση για εκείνους που δεν θα ήθελαν να ξαναπεράσουν και για μία ακόμη φορά την περιπέτεια και το stress των πανελλαδικών εξετάσεων, δεν είναι άλλη από την μαγική λέξη «κατατακτήριες». Έχοντας ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι κι εγώ κατά το παρελθόν, αφού όπως έχω αναφέρει και σε παλαιότερα άρθρα μου, είχα την χαρά να αποφοιτήσω ως Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων από το Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία να δώσω κατατακτήριες εξετάσεις στο ιατρικό τμήμα του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης μου δίνει την δυνατότητα να έχω μία πιο σφαιρική εικόνα-άποψη επί του θέματος.. Όντως ο τρόπος εισαγωγής των ελλήνων «mature students» παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες αλλά και κάποιες σημαντικές διαφορές σε σχέση με τα αντίστοιχα ιατρικά τμήματα των αγγλικών πανεπιστημίων που σας προανέφερα. Στην χώρα μας η επιλογή των επιτυχόντων γίνεται με πιο συγκεκριμένο θα έλεγα τρόπο ή μάλλον τρόπους, αφού πέραν των κατατακτηρίων εξετάσεων, υπάρχει και η κατάταξη μέσω του «βαθμού πτυχίου» των υποψηφίων φοιτητών. Έτσι στα μέσα της άνοιξης ανακοινώνεται από τις ιατρικές σχολές της χώρας, κάθε χρόνο, ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η επιλογή των υποψηφίων της κάθε μίας σχολής ξεχωριστά (κάποιες σχολές με κατατακτήριες εξετάσεις και κάποιες με βαθμό πτυχίου). Επίσης στην περίπτωση που η επιλογή κάποιας ιατρικής σχολής είναι οι κατατακτήριες εξετάσεις, καθορίζεται και η ακριβής ύλη των εξεταζομένων μαθημάτων, τα οποία και είναι συνήθως τρία μαθήματα των προκλινικών ετών του προγράμματος σπουδών αυτής (Βιολογία, Βιοχημεία, Φυσιολογία, Ανατομία κλπ). Ένας πραγματικός μαραθώνιος ξεκινά από εκείνη τη στιγμή και μετά για τους υποψηφίους με πολύωρο-καθημερινό διάβασμα ώστε να επιτύχουν την εισαγωγή τους, ξεπερνώντας τους υπολοίπους υποψήφιους μνηστήρες, στις εξετάσεις που λαμβάνουν χώρα συνήθως κατά τα μέσα κάθε Δεκέμβρη.. Δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις όπου οι υποψήφιοι παρακολουθούν μαθήματα σε διάφορα φροντιστήρια πανεπιστημιακού επιπέδου ώστε να αποκτήσουν ένα μικρό αβαντάζ.

With my friends George and Nikos in Thessaloniki..

Οι εμπειρίες είναι ίσως ακόμη πιο πρωτόγνωρες για τους υποψηφίους των ΤΕΙ (αποτελούν το 5% επί του συνόλου των εισακτέων και διαγωνίζονται μεταξύ τους) που συναντούν για πρώτη φορά μία εξεταστέα ύλη αυτού του μεγέθους. Από την άλλη οι υποψήφιοι των ΑΕΙ (αποτελούν το 4% επί του συνόλου των εισακτέων και διαγωνίζονται μεταξύ τους) θα έλεγε κανείς πως είναι φυσικά πιο εξοικειωμένοι με την αντιμετώπιση του μεγέθους της ύλης, όμως συναντούν μεγαλύτερο ανταγωνισμό και πρέπει να επιτύχουν υψηλότερες βαθμολογίες για να εισαχθούν.. Όσον αφορά βέβαια στο κομμάτι των διευκολύνσεων, που όπως σας προανέφερα προσφέρονται στους «mature students» από τα αγγλικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, παρουσιάζεται κατά την άποψη μου μία σημαντική υστέρηση των ελληνικών ιατρικών σχολών. Μπορεί να δίνεται η δυνατότητα σε αποφοίτους σχετικών σχολών (ΠΕ Νοσηλευτικής, Μοριακής Βιολογίας, Βιολογίας, Κτηνιατρικής, Οδοντιατρικής κλπ) να πραγματοποιήσουν σπουδές μικρότερης χρονικής διάρκειας, μιας και εισάγονται απευθείας στο δεύτερο ή τρίτο έτος σπουδών. Παρ’ όλα ταύτα δεν τους αναγνωρίζονται μαθήματα που πιθανώς να έχουν ξανά διδαχθεί και «στα οποία έχουν εξετασθεί επιτυχώς» κατά το παρελθόν, καθυστερώντας τους χωρίς λόγο! Για το ECTS (European Credit Transfer System) ή σύστημα κατοχύρωσης διδακτικών μονάδων φυσικά ούτε λόγος (ενώ υποτίθεται πως ήδη έχει αναγνωρισθεί από όλες τις ιατρικές σχολές της χώρας). Πέρα των όποιων δυσκολιών βέβαια, αν θέλετε την προσωπική μου άποψη, αξίζει πραγματικά να προσπαθήσει όποιος το επιθυμεί, γιατί οι νέες εμπειρίες και ευκαιρίες είναι πάρα πολλές στην ιατρική. Αρκεί βέβαια να είναι σε θέση να κάνει πάρα πολλές θυσίες αλλά και γιατί όχι να αλλάξει εντελώς τον τρόπο ζωής του. Την ίδια ακριβώς άποψη φαίνεται πως είχε και η Christa μία ιταλίδα απόφοιτος νοσηλευτικής και νυν φοιτήτρια της ιατρικής, με την οποία και περάσαμε μαζί ένα μεγάλο διάστημα στο νοσοκομείου της πόλης του Kumasi (Komfo Ankye Teaching Hospital) στη Γκάνα και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε σχετικά με τις κοινές εμπειρίες μας..

Go ahead λοιπόν!!!

20 Μαρτίου, 2011 | Categories: Greek stories.. | Σχολιάστε