Ο εθελοντισμός, ο πολιτισμός και ο παπαγάλος..

Alexandroupolis Meets Göttingen Τwinning Project - Rematch..

Έχοντας επιστρέψει στα πάτρια εδάφη εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα και μετά από ένα εξαιρετικό δεκαήμερο στην “επιβλητική” Γερμανία και πιο συγκεκριμένα στην πανέμορφη πόλη του Göttingen αλλά και στην πρωτεύουσα της χώρας, το ιστορικό Βερολίνο, θα ήθελα να σας αναφέρω ορισμένα  προσωπικά συμπεράσματα στα οποία και έχω καταλήξει σχετικά με την δραστηριοποίηση ή μάλλον αδρανοποίηση των ελλήνων φοιτητών ιατρικής (και όχι μόνον) αλλά και την έλλειψη προσωπικής πρωτοβουλίας των περισσοτέρων, πάνω σε θέματα εθελοντισμού και όχι μόνο..

Λίγες ημέρες μόλις πριν την έναρξη του 2011, του “Ευρωπαϊκού Έτους Εθελοντισμού” η επίσκεψη μου στην ιατρική σχολή του Göttingen με έκανε να αισθανθώ λίγο άβολα, όπως φαντάζομαι και τους υπόλοιπους δέκα έλληνες φοιτητές ιατρικής της αποστολής μας.. Τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους για την κατάσταση-αδράνεια που δυστυχώς επικρατεί στις περισσότερες αν όχι σε όλες τις ιατρικές σχολές της χώρας μας. Γι’ αυτό το λόγο θα ήθελα να ξεκινήσω αναφέροντας σας μερικές σημαντικές διαφορές-πρωτοτυπίες της γερμανικής σχολής..

The Harvey-course.. An electronic system for exercise on auscultation

Και φυσικά θα ήθελα να σας μιλήσω πρώτα απ’ όλα για την ύπαρξη, από τον Οκτώβριο του 2009, ενός πρωτότυπου κέντρου πρακτικής εξάσκησης για τους γερμανούς φοιτητές, του STÄPS – (Studentisches Trainingszentrum Ärztlicher Praxis und Simulation). Ο χώρος αυτός αποτελείται από αρκετές αίθουσες κατάλληλα διαμορφωμένες και εξοπλισμένες, στις οποίες μπορούν να προσέρχονται οι φοιτητές κατά τις ελεύθερες τους ώρες και να εξασκούνται σε μια ποικιλία ιατρικών θεμάτων όπως πχ οι αιμοληψίες, οι υπέρηχοι, οι ενδοσκοπήσεις και οι τεχνικές συρραφής τραυμάτων. Στα συγκεκριμένα εργαστήρια καθηγητές δεν είναι άλλοι παρά οι ίδιοι οι φοιτητές μεγαλυτέρων ετών. Και οι ασθενείς.. Ναι καλά μαντέψατε εθελοντές συμφοιτητές τους.. Αν και σε ορισμένες αίθουσες υπάρχουν φυσικά και τα πλαστικά προπλάσματα. Αυτός ο χώρος αποτελεί λοιπόν το καμάρι των φοιτητών της ιατρικής σχολής του Göttingen, αφού εκτός του ότι λειτουργεί με την δική τους συνεισφορά και εργασία, ήταν μια προσωπική τους πρωτοβουλία, ένα όνειρο που κατάφεραν να κάνουν πραγματικότητα.. (Για την συμμετοχή των φοιτητών σε ρόλο καθηγητή και εθελοντή ασθενή φυσικά και υπάρχει μια μικρή χρηματική ανταμοιβή, που την παρέχει η ίδια η σχολή)

Μια ακόμη έκπληξη για εμάς ήταν αναμφιβόλως και η καθημερινότητα των Γερμανών συμφοιτητών μας.. Θα έλεγε κανείς πως δεν υπήρχε φοιτητής που να μην ασχολείται έστω και με μία δραστηριότητα εκτός του πανεπιστημίου. Πολλοί από αυτούς ενεργά μέλη διαφόρων εθελοντικών, μη κερδοσκοπικών οργανώσεων, όπως ίσχυε και για το δικό μου twin, τον Timothy (τον φοιτητή που με φιλοξένησε όλες τις ημέρες της διαμονής μου στην πόλη του Göttingen) που είναι και ο πρόεδρος της ΙPPNW (The Student Movement of International Physicians for the Prevention of Nuclear War) στη Γερμανία, μιας φοιτητικής οργάνωσης  για την πρόληψη του πυρηνικού πολέμου. Αλλά και οι υπόλοιποι φοιτητές ασχολούνταν με διάφορες δραστηριότητες, συμμετέχοντας σε αθλητικές, μουσικές και άλλες εθελοντικές ομάδες της σχολής τους..

1o.. 2o.. 3o.. 4o.. 5o.. 6o..

Αλλά κι εδώ στην χώρα μας υπάρχουν κάποιες εθελοντικές και φοιτητικές οργανώσεις που δίνουν την δυνατότητα ενασχόλησης και δημιουργίας στον έλληνα φοιτητή ιατρικής.. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Helmsic (Ελληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών Ιατρικής) αλλά και της Ε.Ε.Φ.Ι.Ε. (Επιστημονική Εταιρεία Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος). Προσωπικά ως φοιτητής του της ιατρικής σχολής του Δ.Π.Θ. εδώ στην Αλεξανδρούπολη κατά το παρελθόν δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που είχα την τύχη και την τιμή να συμμετάσχω σε παρόμοιες εθελοντικές εκδηλώσεις της τοπικής μας επιτροπής της Helmsic, όπως και να λάβω μέρος παρουσιάζοντας εργασία στο τελευταίο συνέδριο της Ε.Ε.Φ.Ι.Ε. στην Αθήνα. Θεωρώ ότι πραγματικά προσφέρουν και οι δύο οργανώσεις από την μεριά τους και εμπλουτίζουν σε σημαντικό βαθμό την εκπαίδευση του έλληνα φοιτητή της ιατρικής. Και βέβαια αξίζουν συγχαρητήρια σε όλα εκείνα τα παιδιά που αφιερώνουν χρόνο για να ασχοληθούν με τέτοιου είδους δραστηριότητες.. Πρέπει όμως να βρεθούν οι τρόποι ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή και από τους υπόλοιπους φοιτητές στις συγκεκριμένες, αλλά και σε νέες φοιτηττικές οργανώσεις.. Νομίζω ότι κανένας έλληνας φοιτητής ιατρικής δεν υστερεί σε κάτι από τους ευρωπαίους συναδέλφους μας. Θα πρέπει όμως πρώτα απ’ όλα να αλλάξει η αυτή η “κακή” φιλοσοφία-νοοτροπία που έχει καταντήσει τον έλληνα φοιτητή της ιατρικής ως ένα παπαγάλο, που επί έξι χρόνια κάθετε κλεισμένος στο κλουβί του, ανακυκλώνοντας υπάρχουσες πληροφορίες..

Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά Γερμανούς και Έλληνες (που με ανέχτηκαν όλες αυτές τις ημέρες). Πραγματικά το Τwinning Project Alexandroupolis meets Göttingen ήταν μία ακόμη εξαιρετική εμπειρία για εμένα που ειλικρινά μου έχει αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων.. Κανείς φοιτητής και νέος δε θα πρέπει να στερεί από τον εαυτό του την ευκαιρία της συμμετοχής σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις και προγράμματα..

Göttingen - Town hall

Thank you Bronja, Mareike, Timothy, Rike, Ursula, Dörthe, Jenny, Nina, Julius, Stephie, Henrike, Manon, Christo, Pari, Maria Bro, Maria Kin, Kiki, Katerina, Angela, Iliana, Eleni, Andrea, Evangelia, Dr Tirilomis, Dr Schondube