Η χαμένη μας εθνική υπερηφάνεια..

Κάποτε βλέπαμε ταινίες για το 40΄ και κλαίγαμε από υπερηφάνεια.. Τώρα τις βλέπουμε και κλαίμε για τη χαμένη μας υπερηφάνεια όπως πολύ σωστά σχολίασε σήμερα μια καλή μου φίλη και συμφοιτήτρια..

Η χθεσινή ημέρα (28 Οκτωβρίου) ήταν μια ημέρα εθνικής εορτής και υπερηφάνειας για τη χώρα μας, τη χώρα μας που δυστυχώς κάποιοι κύριοι φρόντισαν να κάνουν διεθνώς ρεζίλι επί σειρά ετών.. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος φίλοι και φίλες, καθ’ όλη  την διάρκεια της παραμονής μου στη Γκάνα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που στο άκουσμα της λέξης έλληνας δε δίσταζαν να γελάσουν να ειρωνευτούν ή ακόμη και να σχολιάσουν αρνητικά.. Έχουμε γίνει περίγελος όχι μόνο των ευρωπαίων αλλά και των αμερικάνων και των αφρικανών και ολόκληρου του πλανήτη.. Όλοι ήξεραν για την οικονομική κρίση που επικρατεί στη χώρας μας.. Ακόμη και ένας από τους Γκανέζους ιατρούς μόλις άκουσε ότι είμαι από την Ελλάδα είπε “ Έλληνας; Η χώρα σου πρέπει να είναι πάρα πολύ φτωχή φίλε μου.. Συνέχεια ακούω στο BBC και στο CNN πως παρακαλάτε για να πάρετε δάνεια..”

Relaxing and talking in Shy's room..

Αλλά το χειρότερο από όλα, σε μία από τις συζητήσεις που κάναμε με τα υπόλοιπα παιδιά των ανταλλαγών, συγκεντρωμένοι σε ένα από τα δωμάτια του student hostel, το έφερε η κουβέντα και συζητήσαμε σχετικά με τα μελλοντικά μας σχέδια ως ιατροί.. Και ξέρεται πια ήταν η διαπίστωση μου κύριοι; Μας έχετε απαγορέψει πλέον να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε.. Μας έχετε κάνει να αισθανόμαστε σαν κομπλεξικοί και καταδικασμένοι, σαν να μην “έχουμε στον ήλιο μοίρα”.. Είναι άδικο οι νέοι άλλων χωρών να απολαμβάνουν διαφόρων ειδών ανέσεις και ο έλληνας νέος να ζει σε αυτή την αβεβαιότητα..

Και βέβαια δεν ήμουν ο μόνος που κλήθηκε να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους καταστάσεις και σχόλια.. Μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα και με τα υπόλοιπα παιδιά των ανταλλαγών (οι έλληνες συμφοιτητές μου που ταξίδεψαν σε άλλες χώρες του κόσμου), μου ανέφεραν παρόμοια περιστατικά ντροπής και αγανάκτησης.. Μπράβο σας κύριοι..Τα συμπεράσματα δικά σας..

 To be continued..